De definitie van kritisch denken, zoals opgesteld door de American Philosophical Association (APA) (Facione, 1990) en nog steeds erkend als toonaangevend in beschrijvingen van kritisch denken in onderwijs en onderzoek (Abrami et al., 2015), omvat het volgende:

'We understand critical thinking to be purposeful, self-regulatory judgement which results in interpretation, analysis, evaluation an inference, as wel as explanation of the evidential, conceptual methodological, criteria logical, or contextual considerations upon which that judgement is based.’

Een andere korte en krachtige definitie is van Ennis (1985). Hij definieert kritisch denken als: “reasonable reflective thinking that is focused on deciding what to believe or do”.

Een meer recente definitie, geformuleerd door Heijltjes (2017), beschrijft kritisch denken als volgt: "Kritisch denken betekent dat je redeneert en reflecteert voordat je een standpunt inneemt of een besluit neemt over hoe te handelen, en dat je kunt verklaren waarop dat standpunt of besluit is gebaseerd."

Kort samengevat bevatten de definities het basisidee van kritisch denken zowel het hebben van kennis over het onderwerp als het gebruik van denkstrategieën, in combinatie met een onderzoekende houding.